Verhalen van gebruikers Zelfkatheteriseren met een driejarige

De meeste ruiters begeleiden hun paard met hun benen, maar Evie heeft geen gevoel in haar onderbenen, omdat ze is geboren met een vorm van Spina Bifida. Het beïnvloedt haar evenwicht, maar dat weerhoudt haar er niet van om op Daisy te rijden. Het tast ook haar blaas- en darmfunctie aan en daarom gebruikt ze urinekatheters om haar blaas te legen.

Ik heb een goede routine gevonden met het katheteriseren en ik probeer me daar altijd aan te houden. Tijdens shows plan ik het zo dat het in mijn rijschema past. Ik kan van mijn paard afspringen en terwijl mijn moeder op haar let, ga ik vlug katheteriseren. Binnen een paar minuten ben ik klaar en zit ik weer op Daisy. Dit werkt heel goed, want zo kan ik doen waar ik van hou en dat is geweldig.

Toen Evie een baby was en nog luiers droeg, bleven haar blaasproblemen onopgemerkt. Naarmate zij opgroeide begonnen haar ouders te vermoeden dat er iets niet klopte.

Het was best even schrikken toen wij te horen kregen dat we moesten beginnen met katheteriseren, vertelt Caroline, de moeder van Evie.

Eenmaal gewend aan het idee, begon zij Evie voor te bereiden op het katheteriseren. Het aanleren van zelfkatheterisatie in het ziekenhuis verliep goed, maar ze beseften nog maar half wat dit voor de rest van hun leven zou betekenen.

Het was moeilijk in het begin

Toen we thuiskwamen, drong het pas echt tot ons door dat dit iets blijvends was. Iets dat iedere dag, elke 3 uur moest gebeuren. Evie verzette zich in het begin enorm. Iets wat 3-jarigen over het algemeen met alles doen. Het kostte ons soms een uur om het voor elkaar te krijgen en dan hadden we nog maar 2 uur over voordat de strijd opnieuw begon. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dit niet aan kon.

Ontdek wat werkt

Na verloop van tijd ging het beter en begon Caroline trucjes te ontdekken waarmee ze het katheteriseren makkelijker kon maken voor Evie.

Ik heb enorm gepiekerd over wat we konden doen om het minder erg te maken. Evie hield van muziek, vooral van Kylie Minogue. Ik besloot daarom een headset te kopen die ik bij haar opzette en elke keer als zij zich bewoog deed ik de muziek uit…Dit zorgde voor een beetje plezier. Evie begon het haar ‘magische muziek’ te noemen en het werkte.

Katheteriseren werd langzaam onderdeel van hun leven en enkele jaren later, toen Evie ongeveer 5 jaar was en zelfstandiger werd, wilde zij leren hoe ze zichzelf moest katheteriseren.

Het klinkt misschien gek, maar we beloofden haar een Wii spelcomputer die rond die tijd werd uitgebracht, als ze zichzelf kon katheteriseren. Het lukte haar meteen en dus kochten we een Wii.

Het voelde goed om het zelfstandig te kunnen doen en wat meer onafhankelijk te zijn, zegt Evie. Het betekende dat ik niet meer altijd afhankelijk was van mijn moeder en het gaf mij voor het eerst een gevoel van vrijheid. Dit was een belangrijke mijlpaal voor mij.

Hoe kunnen ouders het katheteriseren zo makkelijk mogelijk maken voor hun kind?

Ik denk dat het belangrijk is om iets te vinden waar je kind plezier in heeft. Voor ons was dit het paardrijden en wedstrijd springen. Evie hield zoveel van paardrijden dat ze er alles voor deed om naar de manege te kunnen gaan. Als we bij de manege waren, wilde ze alles zo snel mogelijk doen om op het paard te kunnen klimmen.

Ik raad iedereen aan om iets te vinden waar je kind plezier in heeft, welke hobby of sport dan ook. Iets dat je kind motiveert om te leren leven met de situatie en om te doen waar het van houdt.

Het paardrijden levert zoveel voordelen op voor Evie dat het gebrek aan gevoel in haar benen en haar blaasproblemen haar er niet van zullen weerhouden om te trainen en deel te nemen aan wedstrijden.

Ik ben echt dankbaar voor hoe mijn leven nu is, want ik katheteriseer mezelf, ik kan springen en naar school gaan en er zijn zoveel dingen aan mij die normaal zijn en die ik normaal kan doen dankzij katheterisatie.