Controle over de darmen
Het dalende colon en het rectum vormen het laatste deel van het darmstelsel. Normaal gesproken is het rectum relatief leeg. De ontlasting komt niet continu, maar als massabewegingen het rectum binnen. Deze bewegingen worden vaak op gang gebracht door de maag-darmreactie. Voedsel dat in de maag aankomt, veroorzaakt peristaltische bewegingen in de dikke darm. Vaak komt een groot deel van de inhoud van de dikke darm in één keer in het rectum terecht. Terwijl het rectum zich blijft vullen, worden zenuwimpulsen naar de hersenschors gestuurd, waardoor men zich bewust wordt van de noodzaak te defeceren.
Defecatie
Wanneer de ontlasting het rectum binnenkomt, ontspant de inwendige anale kringspier zich automatisch en opent het bovenste deel van het anale kanaal. Rond de inwendige anale sluitspier ligt de uitwendige anale sluitspier, die automatisch samentrekt wanneer de ontlasting binnenkomt. Dit is de spier rond de anus die bewust kan worden samengeknepen. Als evacuatie van de ontlasting op dat moment mogelijk is, wordt de sluitspier vrijwillig ontspannen en neemt de druk in de sluitspier af. Samentrekking van het middenrif en de buikspieren verhoogt de intra-abdominale druk en brengt peristaltiek in de dikke darm en het rectum op gang, de inwendige sluitspier ontspant zich en wanneer de rectale druk de druk van de sluitspier overschrijdt, treedt defecatie op.
Het intrinsieke zenuwstelsel van de darm
De darmwand heeft een intrinsiek zenuwstelsel dat de darmsecretie, de bloedstroom en de spieractiviteit coördineert. Het kan functioneren zonder extrinsieke zenuwsignalen, zij het op een ongecoördineerde manier. Extrinsieke innervatie is afkomstig van het parasympatische en sympatische zenuwstelsel, die deel uitmaken van het autonome zenuwstelsel.
Het sympathische en parasympathische zenuwstelsel
Het parasympatisch zenuwstelsel stimuleert de bewegelijkheid en is met de darm en de blaas verbonden via zenuwen in het sacrale gebied van het ruggenmerg. Het sympathische zenuwstelsel remt de bewegelijkheid en is met de darm verbonden via de mesenteriale zenuwen en de hypogastrische zenuwen in het sacrale gebied. Deze zenuwen controleren ook de blaas. Daarom hebben veel mensen met NDD niet alleen problemen met de ontlasting, maar ook een disfunctionele blaas. Het dalende colon en ongeveer twee derde van het colondeel dat zich horizontaal van rechts naar links strekt, worden geïnnerveerd door de parasympatische zenuwen tussen de ruggenwervels S1 en L5. Het linkerdeel van de dikke darm en het rectum worden geïnnerveerd door de bekkenzenuwen. De anale regio wordt geïnnerveerd door de pudendale zenuwen.
Wat is NDD?
De alledaagse definitie van neurogene darmstoornissen (ndd) is wanneer de darm niet goed werkt door verlies van normale sensorische of motorische controle, of beide, als gevolg van een centrale neurologische ziekte of beschadiging. Schade aan het ruggenmerg of de hersenen onderbreken de neurale paden en de problemen zullen variëren afhankelijk van de ernst en de locatie van de schade. De verminderde darmcontrole kan leiden tot constipatie, fecale incontinentie en/of ontregelde defecatie. Veel patiënten besteden veel tijd aan het proberen te beheersen van dit probleem.